معنی ختم سوره دخان

هر که این سوره را به جهت کفایت مهمات و رفع مشکلات ۷ بار بخواند، آن مهم و مشکل به زودی کفایت شود.

۱-این ختم باید در اوایل ماه بعد از نماز صبح انجام شود. روز اول ابتدا دو رکعت نماز به جای آورد، سپس تا چهل روز، رو به قبله هر روز ۱۰۰ مرتبه صلوات و ۵۰ بار آیه ۱۱۴ سوره مائده را بخواند. و در هنگام ختم با کسی سخن نگوید. این ختم در فتح امور موثر است. ۲- هجده روز، روزی ۳ بار سوره مبارکه را خوانده و «الله الصمد» را ۱۰۰۰ بار تکرار کند و بعد از اتمام هر روز آیه نور (آیه ۳۵ سوره نور) و آیه ۲۹ سوره فتح را بخواند. ان شاءالله حاجتش برآورده می شود.

ختم سوره مبارکه طلاق: به نیت ادای قرض، بیست و یک مرتبه خوانده شود، نافع و موثر است، به تجربه رسیده است (جهت محبت نیز به همین عدد موثر است).

۱-مداومت بر خواندن سوره فتح در روزهای جمعه بسیار موثر و مفید استو به سبب این ختم اشخاص زیادی به مطلب خود رسیده اند.
۲- مرحوم آیت الله کشمیری درباره این سوره می فرمودند: برای سالک خواندن این سوره به جهت رفع حجب و گشایش قلب لازم است.
۳- از روز شنبه به قرائت سوره ابتدا کند و روزی ۵ بار این سوره مبارکه را بخواند، ولی روز جمعه ۱۱ مرتبه بخواند و بعد از هر بار سوره «اذا جاءَ نصرالله» را بخواند، چون چهل و یک مرتبه تمام شود، ۱۱ بار این دعا را بخواند: « یا مُفَّتِحُ فَتِّحْ یا مُفَرِّجُ فَرِّجْ یا مُسَبِّبُ سَبِّبْ یا مُیَسِّرُ یَسِّرْ یا مُسِّهِلُ سِّهلْ یا مُتِّمِمُ تَمِّمْ بِرَحمَتِکَ یا ارحم الراحمین».

به تجربه رسیده است که مدت ۱۸ روز، روزی سه بار سوره توحید را به این طریق بخواند:
که آیه ( (الله الصمد)) را ۱۰۰۰هزاربار تکرار کند و هر روز بعد از تمام شدن این کار یک بار آیه نور ( (الله نورالسموات و الارض...)) آیه۳۴سوره نور و یک بار آیه آخر سوره ( (انا فتحنا....)) که اول آن ( (اشداءُ علی الکفار)) است تا آخر سوره بخواند
به شرط طهارت، قبله و مکان خلوت هرکس انجام دهد غیر ممکن است که به حاجت نرسد.
همچنین از مقاتل بن سلیمان نقل شده است:
که مدت ۷ هفت روز، بعد ازنمازصبح روزی ۱۰۰بار سوره توحید را بخوان ومیان ختم صحبت نکن
هنوز هفته تمام نشده به حاجتش خواهد رسید.

سوره قلم را جهت برآمدن مهمات ۷۵ بار بخوانند.

این سوره را جهت دفع سخن بدگویان ۲۱ بار بخوانند.

سوره عبس را جهت روشنایی چشم ۷ بار بخوانند.

۱- این سوره را به جهت موافقت زن و شوهر ۵ بار بخوانند.
۲- مداومت بر قرائت این سوره موجب ایمنی از وسوسه شیطان است.

۱- در وقت رفتن نزد ملوک ۳ بار سوره علق را بخواند، ایمن گردد.
۲- این سوره را به جهت زیادی روشنی چشم ۲۱ بار بخواند.

چون کسی در زندان باشد، ۱۰۰۰ بار سوره اخلاص را بخواند، خلاص شود. همچنین هر صعبی که پیش آید، در یک مجلس ۱۰۰۰ بار این سوره را بخواند، آسان گردد.

دود، نام سوره 44 از قرآن کریم

دخان. [دُ] (ع اِ) دُخّان. (منتهی الارب). دود که از آتش برآید. (غیاث اللغات). دود. نحاس. یحموم. (یادداشت مؤلف). درعرف عامه جسم سیاه بالارونده ای است که محصول آنچه ازآتش سوخته است میباشد. و در اصطلاح حکماء اعم از تعریف مذکور است و عبارتست از جسمی که ترکیب یافته از اجزاء خاکی و آتشی خواه سیاه و خواه برنگ دیگر باشد. ج، ادخنه. دواخن. دواخین. (منتهی الارب):
هواگسست گسست از چه ؟ برگسست از ابر
ز چیست ابر؟ ندانی تو از بخار و دخان.
فرخی.
ای بار خدایی که کجا رای تو باشد
خورشید درخشنده نماید چو دخانی.
فرخی.
گفتم چو رای روشن او باشد آفتاب
گفتا بهیچ حال چو آتش بود دخان ؟
فرخی.
بلی آفتابست لیکن نگردد
نهان زیر هر میغی و هر دخانی.
فرخی.
زیرا که بجای چراغ روشن
اندر دل پرغدر تو دخانست.
ناصرخسرو.
از آتش حسام تو بدخواه را
در چشم و دل همیشه دخان و شرار باد.
مسعودسعد.
ز آب خنجر تو آتشی فروخت چنان
کز او سپهر و ستاره دخان نمود و شرار.
مسعودسعد.
در صف ّ کارزاربرآید دخان مرگ
در تف ّ رزمگاه بخیزد شرار تیغ.
مسعودسعد.
آری ز نور آتش و از لطف آب پاک
رفعت بجز نصیب دخان و بخار نیست.
سنایی.
خورشید نه برق نعل رخشت
ناری است که بی دخان ببینم.
خاقانی.
وزپی افروزش بزم جلالش دان و بس
نورها کاین هفت شمع بی دخان افشانده اند.
خاقانی.
از اختر و فلک چه بکف داری ای حکیم
گر مغصفت نه ای چه کنی آتش و دخان.
خاقانی.
وگر آتش خشم سوزانش را
چو سوزنده آتش دخان باشدی.
(از کلیله).
چون رود نور و شود پیدا دخان
بفسرد عشق مجازی آن زمان.
مولوی.
معدن گرمی است اندر لامکان
هست دوزخ از شرارش یک دخان.
مولوی.
هم ز آتش زاده بودند آن خسان
حرف میراندند از نار و دخان.
مولوی.
آتش به نی و قلم درانداخت
وین رود که میرود دخانست.
سعدی.
آتشین سطوتی و دیده ٔ کفر
پر دخان تو و شرار تو باد.
؟
غِناج، غُنج، نئور؛ دخان نیل. نیلج، نیلنج، دخان پیه. (منتهی الارب). و نیز رجوع به دود شود.
- دخان شکستن از آب، کنایه از ایجاد کردن دخان از آب بود. (آنندراج). بخار از آب بر آوردن:
از آب تف هیبت تو بشکند دخان
وز سنگ جذب همت تو برکشد بخار.
انوری.
- دخان محترق، دود مشتعل:
ابر تیره دخان محترق است
بر چنین نکته عقل متفق است.
نظامی.
|| تنباکو. تتن. توتون.
- دخان نوشان، قلیان کشان. (آنندراج). کسانی که دود تنباکو استعمال میکنند. (ناظم الاطباء).
|| تنگسالی. (مهذب الاسماء). قحط. || کنایه از تاریکی:
گشت چو جنت ز نور قبه ٔ چرخ از نجوم
شد چو جهنم بوصف دخمه ٔ ارض از دخان.
خاقانی.
|| دوده.

دخان. [دُ] (اِخ) سوره چهل وچهارمین از قرآن. مکیه و آن پنجاه ونه آیت است. پس از زخرف و پیش از جاثیه. (یادداشت مؤلف). || اشاره بکسانی که منکرقیامت اند و میگوید که خدا آسمانها و آنچه را در میان آنها است بیهوده نیافریده و ناچار هر کس جزای کار خود را روزی خواهد دید. (از دایره المعارف فارسی).

دُخان، دود (جمع: اَدخِنَه- دَواخِن- دَواخِین) نام سوره 44 قرآن است که مکیه می باشد و 59 آیه دارد،

1966